به گزارش خبرنگار سینماپرس، با گذشت سی و چهار سال از انقلاب اسلامی در ایران، هنر سینما بیش از عرصه‌های دیگر هنری مورد توجه اقشار مختلف بوده و به دلیل همین «درکانون توجه بودن»، در مقاطع مختلف حساسیت‌برانگیز بوده است. این مشکلات که از مراحل ابتدایی تولید یک فیلم تا اکران فیلم روی پرده سینما را در بر می‌گیرد، در مقاطع مختلف تاریخی، نگرانی‌هایی را برای سینماگران (از بابت اکران) به همراه داشته است. بیم‌هایی که به گفته برخی سینماگران، امروز و به دلیل شرایط نه‌چندان طبیعی فیلمسازی (شرایط ماحصل دخالت‌های فراقانونی در اکران سینماها) بیش از گذشته، به چشم آمده است.
اما یک بررسی تاریخی نشان می‌دهد که مشکلات اکران همواره و در شرایط گوناگون، برای برخی فیلم‌ها وجود داشته و متعلق به امروز نیست، گرچه، نوع مقابله با فیلم‌های دارای پروانه نمایش (به ویژه از سوی سازمان‌هایی چون حوزه هنری و شهرداری) کمی عجیب‌تر از دیروز به نظر برسد.
در شرایطی که فروردین 91، این بار دو فیلم به صورت هم‌زمان از پرده سینماها پایین آمدند، در زیر نگاهی داریم به موارد مشابه این دست رفتارها، در سال‌های مختلف که البته از حیث تاریخ‌نگاری، قطعا می‌تواند جزئی‌تر و کامل‌تر از آنی باشد که ملاحظه می‌کنید؛

«برزخی‌ها» فیلم «برزخی ها» به کارگردانی ایرج قادری از نخستین فیلم‌های توقیفی پس از انقلاب بود که به دلیل حضور بازیگرانی همچون فردین از پرده سینماها پایین کشیده شد. نقل است که در آن زمان، معترضان به این فیلم گفته‌اند؛ «چرا باید دم در سینماها و در روزهای جمعه، صف سنیماها اینقدر شلوغ باشد». با این نوع حرف و حدیث‌ها و اعتراض‌ها بود که یکی از فیلم های جنجالی پس از انقلاب که فروش خوبی هم داشت بعد از مدتی از اکران برداشته شد.
«برزخی‌ها» داستان گروهی مجرم عادی را روایت می کند که در روز 22 بهمن 1357 از زندان می گریزند. آنها که قصد دارند از کشور خارج شوند، در دهکده ای مرزی با مردی به نام سید یعقوب آشنا می شوند که می کوشد با اعمال و گفتارش زندانیان را از فرار باز دارد. آنها ابتدا موعظه های سید یعقوب را به ریشخند می گیرند، اما به مرور پس از تجاوز ارتش بیگانه به خاک میهن تحت تأثیر فداکاری سید یعقوب و اهالی دهکده قرار می گیرند و از روستا دفاع می کنند و جان خود را از دست می دهند.

فیلم‌های حاشیه‌دار دهه 60

«خط قرمز» مسعود کیمیایی از جمله مشهورترین فیلم‌هایی بود که ابتدا به دلیل برخی ملاحظات، در زمان تولید، با تغییر چند نما از نظر رنگ و نور (!)، بازتولید شد و سپس، پس از یک نمایش کوتاه در اولین جشنواره فیلم فجر، هیچ‌گاه - جز چند اکران در محافل خصوصی و برای منتقدان سینمایی- به اکران عمومی نرسید. مسئله حجاب بازیگر زن نقش اول فیلم (فریماه فرجامی) در آن سال‌ها که هنوز رویه‌ای برای رعایت حجاب در فیلم‌ها به وجود نیامده بود، دلیل اصلی نمایش داده نشدن فیلم در سال‌های بعد اعلام شد.
«مرگ یزدگرد» بیضایی نیز همین مشکل را با «سوسن تسلیمی» داشت و البته نوع روایت بیضایی نیز در آن سال‌ها، مثل امروز مخالفانی داشت.
اما «حاجی واشنگتن»؛ فیلم «حاجی واشنگتن» در سال ۱۳۶۱ فقط اجازهٔ نمایش در جشنوارهٔ فجر را پیدا کرد و بعد از آن توقیف بود و در زمان حیات علی حاتمی اجازهٔ نمایش پیدا نکرد. سرانجام در سال ۲۰ خرداد ۱۳۷۷ به نمایش عمومی درآمد.
«تیغ و ابریشم» دومین فیلم مسعود کیمیایی در سال‌های پس از انقلاب، وقتی ساخته شد با سانسور عظیمی روبه‌رو شد. به فیلم درجه ج داده شد و نسخه‌ای که از فیلم به نمایش درآمد، آن چیزی نبود که نه خود فیلمساز و نه مخاطبانش را راضی کند. این حکایت برای کیمیایی، بعدها سر بیشتر فیلم‌هایش به اشکال مختلف، تکرار شد! «دندان مار» (حذف بخش‌هایی از دیالوگ‌های فیلم)، «ردپای گرگ» (که در نسخه اکران عمومی، ویژگی‌های نسخه دیده شده در جشنواره را از دست داده بود)، «سلطان» که با حذف چند نما در جشنواره نمایش داده شد، «اعتراض» و ...! 
«در مسلخ عشق» «در مسلخ عشق» توسط کمال تبریزی در سال 1369 ساخته شد که در آن نیز به عقب نشینی تانک های ارتش جمهوری اسلامی، اشاره‌ای شده بود، اما با اعتراض سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، این فیلم توقیف شد و هیچ‌گاه فرصت اکران نیافت. به گفته خود تبریزی، ظاهرا بهانه عقیدتی سیاسی ارتش، این بود که نمایش این فیلم، روحیه نیروهای ارتش را تضعیف می‌کند!
در سال‌های اولیه دهه 60، به دلایل مختلف، آمار فیلم‌های حاشیه‌دار کم نبودند. از جمله این کارهای می‌توان به «قرنطینه» مسعود اسدالهی اشاره کرد. یا «از فریاد تا ترور» اشاره کرد که سر استفاده از صدای «فریدون فروغی» دچار مشکل بود و بعد مشکل‌اش حل شد!
گرچه در این دهه حاشیه بر سر اکران فیلم‌های چون «عروسی خوبان»، «ای ایران» و ... وجود داشت و بسیاری از فیلم‌های این دهه رنگ پرده را ندیدند و یا سال‌ها بعد به نمایش درآمدند (مثل پنجمین سوار سرنوشت) اما دو اتفاق مهم سال پایانی این دهه، توقیف دو فیلم «نوبت عاشقی» و «شب‌های زاینده رود» بود که پس از اکران جشنواره، تنهای نسخه‌های وی اچ اس آن‌ها دست به دست چرخید...

فیلم‌های حاشیه‌دار دهه 70

«تحفه هند» فیلم «تحفه هند» محصول سال 1373 و به کارگردانی محمدرضا زهتابی فیلم دیگری بود که در اکران با مشکل مواجه شد و در زمان اکران اعتراضات گسترده‌ای به فیلم شد و عده‌ای در مقابل سینما قدس تهران تجمع کردند که این تجمع به درگیری و شکسته شدن شیشه‌های سینما انجامید.
این فیلم داستان حسن با بازی اکبر عبدی بود که به خاطر بیکاری به هر کاری حتی دزدی دست می زند و پس از ماجراهایی سرانجام با فرنگیس که به او علاقه دارد ازدواج می کند. رقص اکبر عبدی با لباس زنانه در چند سکانس از این فیلم باعث اعتراض انصار حزب الله وقت شد.

«آدم برفی» به گفته برخی سینماگران، «آدم برفی» پر سر و صداترین فیلم توقیفی محسوب می‌شود. این فیلم در ژانر اجتماعی - کمدی به کارگردانی داود میرباقری و در سال ۱۳۷۳ ساخته شد اما پس از اکران محدود در جشنواره سیزدهم فیلم فجر، اکران عمومی این فیلم به دلیل برخی تجمع‌ها در شهرهای مختلف در ایران با مشکل مواجه شد.
فیلم دو داستان موازی را پیش برده و با هم تلفیق می‌کند. ابتدا مردی ایرانی به نام عباس خاکپور (با بازی اکبر عبدی) بر صحنه می‌آید که برای گرفتن ویزای ایالات متحده به ترکیه رفته است اما موفق به اخذ ویزا نمی‌شود. از سوی دیگر زنی (با بازی آزیتا حاجیان) است که در ترکیه زندگی می‌کند و در هتل محل اقامتش کار می‌کند و نمی‌تواند به ایران بازگردد.

«دیدار» اکران فیلم سینمایی «دیدار» به کارگردانی محمدرضا هنرمند هم که پس از 3 سال رفع توقیف و اکران شد با حواشی فراوانی همراه بود اما به اکران خود ادامه داد.

«شوکران» فیلم «شوکران» ساخته بحث‏برانگیز دیگری بود که اکران شد اما با بحث و جدل های فراوان. این فیلم ساخته بهروز افخمی در سال 1377 است که با اکران آن باب‏ تازه‏ای از اعتراض ها گشوده می شود تا نظرات جنبی راجع به فیلم‏ها دوباره به گوش رسند، اعتراض پرستاران و تظاهرات‏شان در مقابل معاونت سینمایی وزارت‏ فرهنگ و ارشاد اسلامی بخشی از این اعتراض ها بود.

«پارتی» فیلم «پارتی» فیلم دیگری بود که در موقع اکران با مشکلاتی مواجه شد اما این مشکلات به شیوه قانونی و برخی حذفیات برطرف شد. این فیلم ساخته سامان مقدم در سال 1379 است. مهم‏ترین موضوعی که فیلم «پارتی» را به نامی آشنا بدل کرد،اقدام‏ یکی از قاضیان دادگستری تهران بود.قاضی ولیخانی رییس شعبه 1508 دادگاه عمومی تهران،مجتمع قضایی ارشاد،در نامه‏ای به معاونت‏ امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،اعلام کرد:احتراما،نظر به اعلام شکایت از اکران عمومی فیلم سینمایی پارتی دستور فرمایند تا رسیدگی به پروندهء کلاسهء 1508/1380-36 فعلا از اکران عمومی‏ در سینماهای کشور جلوگیری به عمل آید.»پیش‏تر گفته می‏شد که‏ نمایش این فیلم به دلیل داشتن صحنه‏های رقص و آواز در ماه محرم متوقف می‏شود،اما اقدام‏ این قاضی،همه را شگفت‏زده ساخت.
هفته‏نامه«سینما جهان» اعلام کرد پس از آن‏که نامه به سیف الله داد می‏رسد،او موضوع را به دکتر باقرنژاد سرپرست اداره کل نظارت و ارزشیابی وزارت فرهنگ‏ و ارشاد اسلامی ارجاع می‏دهد. باقرنژاد در گفت‏وگویی حضوری با قاضی ولیخانی،اشاره می‏کند که 9 تن از افراد بصیر،کارشناس و خبره‏ که درعین‏حال از معتمدان جمهوری اسلامی هستند و با رأی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب می‏شوند،پای پروانهء نمایش هر فیلم‏ را امضا می‏کنند(براساس اطلاع خبرنگار آن هفته‏نامه،سه تن از این‏ افراد عبارتند از محمد مهدی حیدریان مدیر شبکه جام‏جم یک و دو، حجت الاسلام طه هاشمی مدیر مسؤول روزنامهء انتخاب،و سید حسین‏ خامنه‏ای مدیر کل سابق ارشاد خراسان).روز بیستم فروردین،دکتر «باقرنژاد»حکم قاضی را به«مرتضی شایسته»(تهیه‏کننده)اعلام‏ می‏کند و«شایسته» نیز طی نامه‏ای هرگونه تغییر را وظیفهء صنفی‏ نمایش می‏داند.«احمد مسجدجامعی»وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی‏ نیز همزمان با مسؤولان قضایی تماس می‏گیرد تا قضیه فیصله یابد. پس از آن،«مرتضی شایسته»شخصا راهی مجتمع قضایی ارشاد می‏شود و آمادگی خود را برای رفع ایراداتی که از سوی قاضی ولیخانی‏ اعلام شده،بیان می‏کند.قاضی نیز از این موضوع استقبال می‏کند و با رفع دو ایراد،مشکل توقیف برطرف می‏شود و رییس شعبهء 1508 طی نامه‏ای به دکتر باقرنژاد اعلام می‏کند که با توجه به رفع اشکال، موضوع مربوط به ممنوعیت اکران«پارتی»کان لم یکن اعلام می‏شود.

«نیمه پنهان» یکی دیگر از اکران های پر سر و صدا به فیلم «نیمه پنهان» به کارگردانی تهمینه میلانی اختصاص داشت که در میانه اکران آن بازداشت و روانه زندان شد. به دنبال دستگیری این فیلمساز برخی سینماگران واکنش های مختلفی داشتند با ادامه واکنش ها مسوولان دولتی هم به اظهارنظرهایی پرداختند که مهم ترین آن ها اظهارنظر رئیس جمهور وقت بود که به آزادی موقت میلانی منجر شد. جالب این که مخاطبان پس از دستگیری میلانی استقبال بیشتری از فیلم «نیمه پنهان» داشتند.این فیلم که در زمان نمایش فروش خوبی نداشت، پس از این ماجرا وضعیت تغییر کرد. به‌گفتة مدیر سینما سپیده که زمان بازداشت میلانی، فیلم را در سأنس فوق‌العادة شبانه نمایش می‌داد، قبل از بازداشت، فیلم فروش ضعیفی داشت اما پس از آن، هر شب سالن پر می‌شد. از هفتة بعد هم پخش‌کنندة فیلم، نمایش مجدد آن را در چند سینما آغاز کرد.

در این میان فیلم هایی همچون «عشق طاهر»، «رنگ شب»، «آب و آتش»، «خانه ای روی آب» هم بودند که در زمان اکران با حاشیه‌هایی همراه بودند اما در نهایت اکران شدند. «رنگ شب»، و «آب و آتش» البته انتظار بیشتری برای نمایش کشیدند و در زمان نمایش عمومی، حاشیه‌هایی داشتند. سر حضور مجدد ایرج قادری بر عرصه فیلمسازی هم حاشیه‌هایی به وجود آمد که البته این حاشیه‌ها، بیشتر مانع حضورش در عرصه بازیگری تا سال‌ها بعد شد...
از بین کارهای سینماگران شاخص، «موج مرده» حاتمی‌کیا نیز از پروسه تولید و نمایش جشنواره‌ای تا اکران عمومی، کم‌حاشیه نبود. حتی فیلم «بدوک» مجید مجیدی هم به عنوان یک فیلم سیاه‌نما مورد حمله قرار گرفت که با نظر و توصیه مسئولان، اکران شد. «دایره» (در کنار فیلم‌های بعدی سازنده‌اش طلای سرخ و آفساید) به نمایش عمومی درنیامد و کنار خیابان خرید و فروش شد. این فیلم با نمایش محدود خود، حاشیه‌های زیادی داشت. بازگشت بهمن فرمان‌آرا به سینمای ایران در دهه 70 نیز حاشیه داشت و فیلم «بوی کافور عطر یاس» او با واکنش‌های مختلفی روبه‌رو شد.

فیلم‌های حاشیه‌دار دهه 80

«زندان‌ زنان‌» هنگامی‌ که‌ در روز 16 مردادماه‌ سال 1381 ، نخستین‌ ساخته‌ منیژه‌ حکمت‌ در مقام‌ کارگردان‌ به‌ روی‌ پرده‌ رفت‌، خیلی‌ها از اکران‌ این‌ فیلم‌ تعجب‌ کردند. همزمان‌ با واکنش‌هایی‌ که‌ روز به‌ روز نسبت‌ به‌ این‌ فیلم‌ شدیدتر می‌شد، فروش‌ «زندان‌ زنان‌» هم‌ روز به‌ روز بالاتر می‌رفت‌. مهمترین‌ و رسمی‌ترین‌ واکنش‌ در برابر این‌ فیلم‌ را واکنش‌ زودهنگام‌ «جمعیت‌ زنان‌ انقلاب‌ اسلامی‌» بود‌. این‌ جمعیت‌ با انتشار اطلاعیه‌ در ششمین‌ روز اکران‌ «زندان‌ زنان‌» خواستار توقیف‌ آن‌ شد و از دستگاه‌ قضایی‌ خواست‌ دست‌اندرکاران‌ تهیه‌ و تولید این‌ فیلم‌ را مجازات‌ کند. عدم‌ توقف‌ اکران‌ و فروش‌ فزاینده‌ این‌ فیلم‌، محافل‌ و رسانه‌های‌ معترض‌ را بیش‌ از پیش‌ خشمگین‌ کرد تا این که در روز بیست‌ و ششم‌ شهریورماه‌، شورای‌ صنفی‌ نمایش‌، اطلاعیه‌یی‌ را صادر کرد که براساس این اطلاعیه با توجه‌ به‌ مشاهده‌ خلل‌ در جدول‌ فروش‌ و ازدیاد غیر طبیعی‌ و فاحش‌ در فروش‌ روز یکشنبه‌ 24 شهریور در مقایسه‌ با روزهای‌ قبل‌ فروش‌ فیلم‌ مزبور، زیر کف‌ فروش‌ قرار گرفت‌ و با تایید کمیته‌ عالی‌ نظارت‌، فیلم‌ یادشده‌ تعویض‌ گردید. البته این فیلم در اکران شهرستان ها هم با مشکلاتی مواجه بود و در شهر قم پس از 14 روز کشمکش اکران آن توقیف شد. همچنین در شاهین‌ شهر اصفهان هم گروهی‌ ناشناس‌، هنگامی‌ که‌ سینما خالی‌ بود‌، آنجا را به‌ آتش‌ کشیدند و به‌ صندلی‌ها و پرده‌ و ... سینما خساراتی‌ وارد کردند که این‌ اتفاق‌ باعث‌ شد‌ تا «زندان‌ زنان‌» از سینمای‌ این شهر هم‌ پایین‌ بیاید.

«مارمولک» فیلم «مارمولک» یکی از پر سر و صداهای ژانر کمدی بود که دو روز پیش از اکران توقیف شد و مردمی که از زمان اکران فیلم در جشنواره فجر در انتظار فرارسیدن زمان اکران بودند از تماشای آن در نوروز سال 82 محروم شدند و روی پوسترهای فیلم پرده سفید کشیده شد.

«مکس» «مکس» که تابستان سال 84 در روزهای پایانی مدیریت جعفر صانعی مقدم بعد از مدتی انتظار پروانه نمایش دریافت کرد، مدتها در نوبت نمایش ماند تا آن که در سال 85 بالاخره در فرصتی کوتاه روی پرده رفت. این فیلم برای رسیدن به پرده نمایش بارها زیر تیغ سانسور رفت و باز هم زمان اکران با مشکلاتی مواجه شد و وزارت ارشاد آن زمان ترجیح داد زودتر از موعد به اکران فیلم پایان دهد.

«نان، عشق و موتور 1000» ابوالحسن داوودی  نیز از جمله فیلم‌های حاشیه‌دار این دهه بود. فیلمی که واکنش‌ها علیه آن مشابه واکنش‌های امسال علیه فیلم «گشت ارشاد» بود.

«سنتوری» «سنتوری» یکی دیگر از فیلم هایی بود که قربانی حاشیه‌های پیرامونش شد. این فیلم به دستور وزیر وقت ارشاد توقیف و توسط معاونت سینمایی دولت فعلی رفع توقیف شد. صفار هرندی در دفاع از توقیف این فیلم (که پروانه نمایش نیز داشت) چنین گفت: «فیلمنامه سنتوری سال 81 با نامی دیگر به معاونت سینمایی ارائه شد، اما به دلیل مشکلاتی که داشت نتوانست مجوز ساخت دریافت کند. حالا که فیلم ساخته شده، قابلیت نمایش عمومی ندارد، نمایش فیلم‌هایی که قابلیت اکران عمومی ندارند در جشنواره فیلم فجر، یادگار سالهای قبل است که من با آن مخالف هستم.»
روزها گذشت و با تغییر کابینه و تغییرات وزارت ارشاد، «سنتوری» رفع توقیف شد. شمقدری درباره فیلم چنین گفت: «من از همان زمان نیز گفتم «سنتوری» مستحق توقیف نیست به صرف این که فقط یک فرد عبا پوشیده است؛ نمی‌توانیم بگوییم این فرد ملاک روحانیت است. زیرا عبا نماد روحانیت نیست و عبا را همه می‌پوشند و ما نباید با این قرینه‌سازی‌ها کار را به سمتی ببریم که نتوان از بعضی نمادها انتقاد کرد.»
اما این فیلم اکران نشد تا سرانجام پس از کشمکش‌های فراوان در مرداد ماه ۱۳۸۹، پس از سکته قبلی و مرگ نابه‌هنگام تهیه‌کننده آن فرامرز فرازمند در سن ۵۵ سالگی، مجوز اکران ویدیویی این فیلم صادر شد.

«نقاب» «نقاب» پس از «سنتوری» از جنجالی‌ترین تولیدات سینمای ایران در سال ۸۶ بود، فیلمی که هرچند برخلاف فیلم مهرجویی توانست رنگ پرده را به خود ببیند اما بلافاصله با اعتراضاتی همراه شد. در واکنش به این اعتراضات هم بود که وزارت ارشاد در اقدامی نادر بیانه‌ای منتشر و به دلیل اکران این فیلم از «ملت شریف و آزاده ایران» عذرخواهی کرد. در این بیانیه تصریح شده بود: «تهیه‌کننده فیلم متخلف است و با کسانی که در صدور این مجوز نقش داشته‌اند به طور جدی و قاطع برخورد خواهد شد.» چند ساعت بعد از انتشار این بیانیه اما مدیرکل اداره نظارت و ارزشیابی وقت اعلام کرد مبنای اطلاعیه عذرخواهی وزارت ارشاد از اکران فیلم «نقاب» نسخه اولیه و اصلاح نشده این فیلم بوده است، ‌نه آنچه درحال اکران است. اما سه روز بعد از توضیحات اربابی، وزیر ارشاد وقت صراحتاً اعلام کرد: «بعد از ساختن نقاب بعضی‌ها وساطت کردند که با حذف چندین صحنه می‌توان این فیلم را اکران کرد و شورای اکران نیز مواردی را که باید حذف می‌شد، اعلام کرد ولی متاسفانه نسخه‌ای که از این فیلم در جامعه پخش شد بدون حذف موارد مورد نظر شورای اکران بود، گرچه اصلا نسخه‌ مجوز گرفته فیلم نیز، فیلم خوبی نیست.» سرانجام متوقف شدن یکباره اکران عمومی فیلم سبب شد تا نقاب لقب یکی از پرحاشیه ترین فیلم های چند سال اخیر را از آن خود سازد.

برخی دیگر از فیلم‌های این دهه، با حاشیه‌هایی روبه‌رو شدند. «ازدواج به سبک ایرانی» به خاطر بازی سعید کنگرانی مدت‌ها مورد نقد برخی جریان‌ها قرار گرفت. «خاک آشنا» مدت‌ها اکران نشد و سرانجام با تغییراتی روانه اکران شد. «به رنگ ارغوان» که ماجرایش را همه می‌دانند، با رأی دستگاه‌های امنیتی چندین سال توقیف بود و اکرانش در دوره معاونت جواد شمقدری، هیچ‌گاه حاشیه‌ساز نشد. مثل «تسویه حساب» و «آتشکار» که چند سال ظاهرا منع نمایش داشتند اما زمان جواد شمقدری مجوز اکران محدود را دریافت کردند و اکران‌شان نیز اعتراض‌هایی به همراه داشت. اما فیلم‌هایی چون «صد سال به این سال‌ها» و «زادبوم» از جمله آثار این دهه است که پس از نمایش جشنواره‌ای هنوز نتوانسته‌اند به اکران عمومی درآیند. نکته جالب این که در این سال‌ها، همان‌قدر که برای رفع توقیف، تلاش صورت گرفته، فیلم‌های مختلفی هم دچار مشکل شده‌اند که از آن جمله‌اند؛ «پاداش»، «خیابان‌های آرام»، «گزارش یک جشن»، «خانه پدری» و...
فیلم‌های که در این دهه به نمایش درنیامدن‌شان حاشیه‌سازشان کرده نیز کم نیست: آن‌جا، چند کیلو خرما برای مراسم تدفین و...

فیلم‌های حاشیه‌دار دهه 90

آخرین فیلم‌های حاشیه ساز، دو فیلم «گشت ارشاد» به کارگردانی سعید سهیلی و «زندگی خصوصی» به کارگردانی حسین فرحبخش بودند که مخالفت های انصار حزب الله و برخی اعتراضات خیابانی و فشار به مسوولان وزارت ارشاد از سوی حوزه هنری و شهرداری در عدم اکران فیلم در سینماهای تحت کنترل خود موجب شد تا مسوولان با تعویض زودهنگام این فیلم ها موافقت کنند.
آن چه در میان این لیست قابل توجه به نظر می رسد این نکته است که تمامی فیلم هایی که در لیست بالا به آن‌ها اشاره شد به دور از اعتراض هایی که از سوی برخی جریانات در مورد آن وجود داشته است تنها با خواست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توقیف شده‌‍اند اما دو فیلم «گشت ارشاد» و «زندگی خصوصی» تنها فیلم هایی بودند که با وجود موافقت وزارت ارشاد و اداره کل نظارت و ارزشیابی با اکران این دو فیلم اکران آن ها از سوی حوزه هنری و شهرداری متوقف شد.
به همین دلیل با وجود گذشت یک ماه از توقیف این دو فیلم هنوز هم در رسانه های خبری گفته هایی از سینماگران و پخش کنندگان در مورد واهمه از اکران فیلم هایشان و نگرانی برای تولید فیلم منتشر می شود. این نگرانی‌ها به‌گونه‌ای ادامه یافته که در این روزها شاهد کاهش مخاطبان سینما و شکست اکران برخی از فیلم‌ها هستیم.
در این اوضاع و احوال، برخی تشکل‌ها رسما اعلام کرده‌اند که 10 تا 15 فیلم را امسال نمایش نمی‌دهند یا جلوی نمایش‌شان می‌ایستند. فیلم‌هایی که خیلی از آنها را همه می‌‌توانند پیش‌بینی کنند!
انتهای پیام/ ف